Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Περι χαρις- Πένυ Κονάνου



Βιαστικά και ανορθόδοξα
επικίνδυνα και βίαια
σχεδόν απόκοσμα μ’ αληθινά
τα πρώτα μας φιλιά
Θα ‘λεγα στις Σειρήνες να σωπάσουν
μα διψάω για σπασμωδικούς χορούς.
Φυλάξου, έχω γίνει νοσταλγός του έρωτα μας
και μας ξυπνάω εραστές της τότε μας ζωής
και τώρα ολότελα δική σου
ήρθα και πάλι να σε ζήσω.
Πληθαίνεις μέσα μου αλλόκοτα φωνήεντα
που μοιάζουν να έχουν συνοχή
μονάχα όταν σε πατώ
μονοπάτι θεοβάδιστο.
Μετράω τα βήματά μου
μήπως βρεθώ απ΄εξω μένα τικ και απ’ αυτή μας τη ζωή.
Ξεκλήρισες όλα όσα φύλαγα για ‘μενα.
Σ’ ένα κουτί ατίμητο
χώθηκες να κρυφτείς
σφυρίζοντας μέσα στα όνειρα μου
με χόρτασες ανείπωτους λυγμούς 
φύσαγες μέσα μου σ’ αγαπάω
κι εγώ κατάπινα τη λέξη σου γράμμα-  γράμμα
ακόμα μέσα μου γλιστράς και παίζεις
γιατί σε βούτηξα εκεί που σ’ έπλασα ιδέα τόσο δική μου.

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Νίκη εν πλω - Πένυ Κονάνου

Πλέκω νήμα με τα δάχτυλα μου
από υλικό άτρωτο.
Πριν φύγεις σε έκανα φόρεμα
κι όταν βραχείς μια μέρα
θα σε ντυθώ πιο στενά από ποτέ
θα σε ντυθώ κατάσαρκα
θα σε ζω μέσα απ' όλες σου τις ίνες.
Στο λευκό και το γαλάζιο
στο μαύρο και το κίτρινο
εγώ θα σε ξαναζωντανεύω,
μέσα από κάθε μου χορό
μέσα από κάθε τίναγμα της πιέτας.
Περπατώ ανάμεσα σε μινιατούρες
ψηλώνω και σε φτάνω.
Καλημέρα-Καληνύχτα!

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Κρυμμένους λωτούς που νοστάλγησα - Πένυ Κονάνου



Πριν γεννηθώ σε πρόφτασα
5 ζωές πιο κάτω
πολύ πριν με κυκλώσεις.

Σε μια παράλληλη χορδή
μας έπαιζαν χορούς.
Σπασμωδική η κίνηση
που μύριζε ναυτία.
Με ζάλιζε το σ’ αγαπώ
που ρούφαγα απ’ τα χείλη.
Με τερματίζει η ζωή
δεν ψάχνω σωτηρία.

Θα σε μυρίσω εφτά φορές
μέχρι να ξημερώσει.
Μεταθανάτια εμπειρία
μέσα από τούτο το κακό
ελπίδες ανατρέφω.

Στ’ ανείπωτα που τραγουδάς
κλίνες παλιές ταράζεις
κι εγώ νεκρή δηλώνω.
Δεν έχω άλλη αναβολή
στα 28 μου χρόνια.

Και στην επόμενη ζωή
θα σκάψω να φυτρώσω,
σε έδαφος πιο πρόσφορο
σ’ ένα κορμί δικό μου.

Μου είχες δανείσει τη ζωή
για να τη μεγαλώνω
να μοιάσει στην επόμενη
ζωή που ετοιμάζω.

Μέσα στο σώμα μας γιορτή
τσιγγάνων ερωτύλων
που κράτησαν την καλύτερη
γουλιά τους για το τέλος
 
Πάνω στη μέθη ορκίστηκα
ζωές να σ’ αγαπάαααω.
Όπως συρτά το βάσταγες
αυτό το άγιο γράμμα
έτσι σε πλάθω πάντοτε
ολότελα δική μου ιδέα.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Αταξία - Πένυ Kονάνου





Ξεσκίζω τις σάρκες μου

Για να βγάλω από μέσα μου αναφιλητά

Για το πριν που δε σου ‘δωσα

Για το τώρα που έχασα 

Για το μετά που δεν πρόφτασα.

Οργή στο μελάνι μου

φωνάζουν οι σκέψεις μου.

Πλαγιάζω δίπλα σου και βυθίζομαι

σε ύπνο βασανιστικό.

Ξυπνάω νεκρή και σε καλώ…

Μέσα από κάθε απόπειρα

Μέσα από κάθε πετάρισμα των ματιών μου

Μέσα από ‘σένα

και δε μ’ ακούς...

Δώσε μου νύχτες

κι εγώ θα ξημερώνω μαζί σου έρωτες!

Δώσε μου πρωινά

να σε ταΐζω ζεστά φιλιά .

Δώσε μου απογεύματα

για να χαϊδεύουμε μαζί τον ήλιο που φεύγει.

Δώσε μου ΕΣΕΝΑ

Να γίνω επιτέλους  ΕΓΩ 

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Ρίσκο είν' η γεύση σου- Πένυ Κονάνου




Ποντάρω στο κόκκινο των χειλιών σου
για να κερδίσω παράταση από την χαμένη μου ελευθερία.
Να ‘ξερες πως με βουτούν τα χείλη σου
βαθιά στα μυστικά σου
πως σταλάζουνε τα χείλη σου
όλους αυτούς τους πόθους…
Μάθε με πως τα χείλη σου
να υπηρετώ αιώνια
και όλες τις αισθήσεις μου σου κάνω δωρεά.
Μη βιάζεσαι στην πράξη αυτή κοντεύω να κερώσω
και να σκαλίσω στη στιγμή όσα το φως δεν είδε…
Κι αν ξέχασα τα χείλη σου
και πάλι ν’ αναφέρω
είναι επειδή μου στέρησαν τα λόγια και τις σκέψεις!

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Ασφαλίζω εαυτόν - Πένυ Κονάνου


Σφιχτά βαστούσες την κλεψύδρα στη χούφτα σου
και κάθε που πήγαιναν αυτοί οι πέντε κόκκοι
να συμπληρώσουνε στιγμή, έτρεμες.

Σου φώναζα άστη να μηδενίσει,
να γίνουμε ξανά καινούριοι,
να αλειφτούμε με μύρα
και να στεγνώσουμε με νεογέννητους ανθούς!

Ωστόσο εγώ παρακαλώ να μη σβηστεί
τίποτα από τα πρακτικά.
Δεν είμαι αχάριστη, αλλά ευγνώμων
μόνο που θα προστάξω πια το νου,
να μη μιμείται την ψυχή,
γιατί καλό δεν είδα.

Έβαλε φράχτη πια η λογική
γύρω από την καρδιά μου
και γέμισε όλη μου η γη
με μιαν αγάπη ξένη

Ποιος είσαι πια μη με ρωτάς
τώρα είμαι μεθυσμένη.
Ήσουνα θελκτικό πιοτό
που έχει ξεθυμάνει.

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Περίπατος στο εὖ - Πένυ Κονάνου


Εσύ που ξόδεψες λίγο από το χτες
Και πολύ από ‘σένα
Θάψε με μέσα σου αιφνίδια,
Ώστε να καλλιεργήσω στα σπλάχνα σου έρωτα.

Τις πληγές σου θα ποτίσω με φροντίδα
Κι άλλο τόσο από ανάγκη θα σε κορέσω  με πίστη.

Μη με ρωτήσεις γιατί
Αλλά έχω θρέψει για μας μια εικόνα από παλιά.
Δε σε συνάντησα ποτέ
Αλλά ήμουν πάντα ερωτευμένη.

Φύλαξα για ‘σένα όλο μου το είναι
Και για ‘μένα μια ελπίδα πως θα σε βρω!

Δε φτάνουν όμως τα χέρια μου
Και φοβάμαι πως θα σε σβήσω
Σαν μια μορφή από καπνό,
Αν  άχαρα προσπαθήσω
Να τα τεντώσω προς το μέρος σου…