Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Μεθυσμένα βραχιόλια-Πένυ Κονάνου

Μούσκεψαν τα όνειρα
Πήραν τη βαριά σκιά τους
Κρύφτηκαν τα ζωηρά αισθήματα
Και έμεινες να κοιτάς τα απλωμένα σεντόνια
Μην τραβήξεις ποτέ το πατζούρι σου
Στο σκοτάδι θα ελπίζεις πως έρχομαι
Τη μέρα θα σε τυφλώνει ο μίζερος ήλιος
Και θ’ αποκαλύπτεται η αλήθεια
Τρέχει η ζωή να φέρει το στήριγμα
Εσύ απλά απόλαυσε τη ζεστή σοκολάτα σου
Εγώ θα βουτάω στον ουρανό το πινέλο μου
Για να δώσω στη φάρσα αυτή χρώμα
Ξεχάστηκα στο ραντεβού της τελείωσης
Και είπα να μείνω απλά παράνομη αγία
Ξεθύμανε η φωτεινή διαδρομή του μελαγχολικού Αυγούστου…