Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Αταξία - Πένυ Kονάνου





Ξεσκίζω τις σάρκες μου

Για να βγάλω από μέσα μου αναφιλητά

Για το πριν που δε σου ‘δωσα

Για το τώρα που έχασα 

Για το μετά που δεν πρόφτασα.

Οργή στο μελάνι μου

φωνάζουν οι σκέψεις μου.

Πλαγιάζω δίπλα σου και βυθίζομαι

σε ύπνο βασανιστικό.

Ξυπνάω νεκρή και σε καλώ…

Μέσα από κάθε απόπειρα

Μέσα από κάθε πετάρισμα των ματιών μου

Μέσα από ‘σένα

και δε μ’ ακούς...

Δώσε μου νύχτες

κι εγώ θα ξημερώνω μαζί σου έρωτες!

Δώσε μου πρωινά

να σε ταΐζω ζεστά φιλιά .

Δώσε μου απογεύματα

για να χαϊδεύουμε μαζί τον ήλιο που φεύγει.

Δώσε μου ΕΣΕΝΑ

Να γίνω επιτέλους  ΕΓΩ 

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Ρίσκο είν' η γεύση σου- Πένυ Κονάνου




Ποντάρω στο κόκκινο των χειλιών σου
για να κερδίσω παράταση από την χαμένη μου ελευθερία.
Να ‘ξερες πως με βουτούν τα χείλη σου
βαθιά στα μυστικά σου
πως σταλάζουνε τα χείλη σου
όλους αυτούς τους πόθους…
Μάθε με πως τα χείλη σου
να υπηρετώ αιώνια
και όλες τις αισθήσεις μου σου κάνω δωρεά.
Μη βιάζεσαι στην πράξη αυτή κοντεύω να κερώσω
και να σκαλίσω στη στιγμή όσα το φως δεν είδε…
Κι αν ξέχασα τα χείλη σου
και πάλι ν’ αναφέρω
είναι επειδή μου στέρησαν τα λόγια και τις σκέψεις!