Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Κατεγγελτικός παροξυσμός-Πένυ Κονάνου


Πήλινα πρόσωπα ραγίζουν μπροστά στους ανεμιστήρες της οργής,
προσποιούνται πως νοιώθουν ντροπή και μια θανατερή ενοχή.
Πως φεύγει από πάνω τους έτσι γυμνή και νέα η ειλικρίνειά τους;
Για πόσο λίγο τους κάλυπτε τα πρόσωπα αυτή η λάσπη;
Αν η τέχνη μου είναι στίγμα για εκείνους
κηλιδώνει κι εμένα που τους ακουμπώ με τη σκέψη και τη γραφίδα μου.
Ξεπλύνετε με με τα δάκρυά σας .
Έχω ανάγκη να γευτώ λίγη από την αρμύρα τους,
Γιατί οι επώνυμοι εραστές της εξουσίας
μοιάζουν σε ‘μένα τόσο άνοστοι!